|
nowy plener we Francji - Prowansja wrzesień 1999 organizator - Lolek |
|
|
Przepisane z www.pascal.pl
________________________ Republika Francuska. Stolica - Paryż. 543 965 km2, dziewięćdziesiąt sześć departamentów, ważniejsze miasta: Bordeaux, Cannes, Grenoble, Lille, Lyon, Marsylia, Nantes, Nicea, Rouen, Tulon, Tuluza. Język urzędowy - francuski. Jednostka monetarna - 1 frank = 100 centymów. System miar i wag - metryczny. Czas - taki, jak w Polsce. Elektryczność - Francja i Monako 220 V (50 Hz AC), w Andorze 220 V lub 125 V (oba 50 Hz). Charakterystyczną cechą Francji jest jej niezwykłe zróżnicowanie. To największe państwo zachodniej Europy ciągnie się od pofałdowanych równin północy ku nieregularnym Pirenejom i od poszarpanego wybrzeża Bretanii ku czystym, lazurowym jeziorom i lodowym turniom w Alpach. W kraju tym są piaskowe wydmy, lodowce, kaniony, klify i na pozór nie kończące się plaże, a także gęste lasy i winnice. Francja obfituje w interesujące miejsca, ale niektóre zabytki i inne atrakcje turystyczne są tak wspaniałe, że zasługują na specjalną uwagę. Zaliczyć można do nich (w kolejności mniej więcej z północy na południe kraju): Tkanina z Bayeux Giverny Ulice i architektura Paryża Paryskie muzea: Luwr, Muzeum d'Orsay, Muzeum Rodina i Muzeum Picassa; Muzea Strasbourga Alzacki Route du Vin (szlak wina) Najdalej wysunięty na zachód punkt we Francji - Pointe du Raz w Bretanii Île d'Ouessant w pobliżu wybrzeży Bretanii Region Finistčre w Bretanii Katedra w Chartres Zamki Chambord, Chenonceau, Cheverny i Azay-le-Rideau w Dolinie Loary Centrum miasta Dijon Obszar produkcji wina Côte d'Or w Burgundii Widok na Mont Blanc od strony zachodniej z doliny Chamonix Brzeg jeziora w Annecy Uzdrowisko z belle époque - Vichy Alejki i place w centrum Lyonu Region Camargue (delta Rodanu) Amfiteatr w Arles wieczorową porą Wioska Roussillon w Prowansji Monako (zwłaszcza nocą) Nabrzeże w Cannes Szlaki turystyczne w Pirenejach Góry Korsyki. Francja najładniej prezentuje się wiosną, chociaż zdarzają się wówczas czasami nawroty zimy. Do kurortów nadmorskich tłumy turystów zaczynają napływać już w okolicach maja. Jesień jest tu dosyć łagodna, ale dni są raczej krótkie, a popołudniami robi się za zimno na opalanie, nawet na Lazurowym Wybrzeżu. Zimą wielu amatorów sportów zimowych przyjeżdża w Alpy, Pireneje i inne tereny górskie, natomiast w okresie Świąt Bożego Narodzenia, Sylwestra i szkolnych ferii zimowych (II-III) następuje wzmożony ruch turystyki krajowej, przez co mogą się pojawić trudności ze znalezieniem wolnego noclegu. W Paryżu przez całą zimę odbywają się różnego rodzaju imprezy kulturalne. W lipcu i sierpniu dni są zwykle ciepłe, a czasami nawet upalne (zwłaszcza na południu kraju), a tłumy turystów tłoczą się na plażach, w kurortach nadmorskich i na kempingach. Francja (podobnie jak Belgia) posiada jedną z najbardziej rozbudowanych sieci dróg w Europie. Ich łączna długość wynosi ponad 500 000 km, a wiele z nich pamięta jeszcze wiek XIX; łącznie stanowią one prawie 1/3 wszystkich dróg na terenie Unii Europejskiej. Wyróżnia się cztery główne rodzaje dróg łączących ze sobą miasta: Autoroutes - autostrady z wieloma pasami ruchu, zwykle płatne; na mapach oznaczone są literą A. Przy autostradach znajdują się często aires de repos, czyli parkingi z restauracjami i stacjami benzynowymi. Routes nationales - drogi główne, które na mapach oznaczone są N (na starszych mapach i znakach drogowych - RN). Nowsze drogi są szersze, dobrze oznakowane i oświetlone. Routes departmentales - drugorzędne i trzeciorzędne drogi lokalne, które oznaczone są literą D. Routes communales - podrzędne drogi wiejskie, oznaczone literą C. Utrzymywane są przez najmniejsze jednostki administracyjne w kraju - communes. Przeważnie na wszystkich terenach zabudowanych ograniczenie szybkości wynosi 50 km/godz., bez względu na wielkość wioski czy miasteczka. Należy zwolnić do 50 km/godz. przy białym znaku, na którym nazwa miasta wypisana jest czarnymi lub niebieskimi literami (nowe znaki posiadają czerwone obwódki). Ograniczenia szybkości obowiązują do końca wioski lub miasteczka, czyli do miejsca, w którym mija się identyczny znak z umieszczoną na nim czerwoną, ukośną linią. Poza terenem zabudowanym obowiązują następujące ograniczenia szybkości: 90 km/godz. (80 km/godz. w czasie deszczu) na drogach N i D; 110 km/godz. (90 lub 100 km./godz. w czasie deszczu) na drogach dwupasmowych; 130 km/godz. (110 km/godz. w czasie deszczu, 60 km/h w przypadku oblodzenia) na autostradach. Zazwyczaj nie widać znaków z ograniczeniem szybkości, gdyż ustawia się je tylko w sytuacji, gdy obowiązuje inny limit niż jeden z tych podanych wyżej. Jadąc z dozwoloną szybkością, można spodziewać się, że wiele aut będzie jechało bardzo blisko naszego tylnego zderzaka, mrugało światłami, a przy pierwszej okazji z pewnością przystąpi do wyprzedzania. Francja posiada świetne warunki do uprawiania kolarstwa, głównie za sprawą rozbudowanej sieci dróg drugo- i trzeciorzędnych, na których panuje stosunkowo niewielki ruch samochodowy. W rzeczywistości te boczne drogi, z których wiele zbudowano w XIX wieku lub nawet wcześniej, traktowane są jako idealne miejsce do podziwiania francuskich krajobrazów. Jedyną ich wadą jest brak poboczy. Prawo francuskie wymaga, aby rower był wyposażony w dwa sprawne hamulce, dzwonek, czerwone światełko odblaskowe z tyłu i żółte światełka na pedałach. Po zachodzie słońca i przy słabej widoczności, rowerzyści zobowiązani są do włączenia białego światła z przodu i czerwonego z tyłu. Nazwisko i adres właściciela roweru powinny być umieszczone na metalowej tabliczce przymocowanej w przedniej części roweru. Jeżeli kilku rowerzystów przemieszcza się w grupie, to podczas wyprzedzania przez samochód lub ciężarówkę, powinni zjechać ku krawędzi jezdni i jechać jeden za drugim. |
|